สบู่ทำมือแบ่งออกได้เป็น 4 ประเภท

สบู่เย็น

สบู่แปรรูปเย็นเป็นคำภาษาจีนสำหรับสบู่แปรรูปเย็น การประมวลผลแบบเย็นสัมพันธ์กับความร้อน-วิธีการละลายที่ใช้ในการผลิตสบู่อุตสาหกรรม หลังจากผสมน้ำมันและสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์จะเกิดปฏิกิริยาสะพอนิฟิเคชัน ยกเว้นต้องให้ความร้อนและละลายน้ำมันแข็งให้เป็นของเหลวก่อนผสมก็ไม่จำเป็นต้องให้ค่าสูง-อุณหภูมิความร้อนในระหว่างกระบวนการทำสบู่ หลังจากปฏิกิริยาเสร็จสิ้น เทสารละลายสบู่ลงในแม่พิมพ์และปล่อยให้แห้งตามธรรมชาติ หลังจากผ่านไปสามถึงห้าสัปดาห์ ก็สามารถถอดออกจากแม่พิมพ์และใช้งานได้โดยตรง เนื่องจากสบู่เย็นไม่จำเป็นต้องใช้ความร้อนสูงในระหว่างกระบวนการผลิตสบู่ จึงสามารถลดการสูญเสียวิตามินและสารอาหารจากธรรมชาติได้

สบู่ร้อน

สบู่ที่ทำโดยกรรมวิธีแบบร้อนจะถูกสะพอนิฟิเคชันอย่างรวดเร็วโดยการให้ความร้อนเป็นระยะๆ ในระหว่างปฏิกิริยาสะพอนิฟิเคชันระหว่างน้ำมันกับโซเดียมไฮดรอกไซด์จนกระทั่งมีสถานะข้น หลังจากการรื้อถอนแล้ว ปล่อยให้น้ำระเหยเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์จึงจะสามารถนำมาใช้ได้

สบู่ที่สร้างใหม่

สบู่ที่สร้างใหม่หรือที่เรียกว่าสบู่บดเป็นการนำสบู่เย็นมาผ่านกระบวนการผลิตซ้ำและเพิ่มประสิทธิภาพ บดสบู่เย็นหลังจากปั้นเป็นเส้นแล้วเติมสารเติมแต่ง (เช่น นม ชาดอกไม้ เป็นต้น)ให้ความร้อนเพื่อเปลี่ยนเกลียวสบู่จากของแข็งเป็นของเหลว จากนั้นจึงแข็งตัวอีกครั้งเพื่อให้ได้สบู่บด สบู่บดเหมาะมากสำหรับทำสบู่ที่เติมสารอาหารอื่นๆ ในระยะหลัง เพราะสารที่เติมทีหลัง เช่น น้ำมันที่ละเอียดอ่อนหรือสารบำรุงผิวอื่นๆ จะไม่ถูกทำลายโดยด่างเข้มข้น หากคุณไม่พอใจกับตัวสบู่ที่แข็งตัวแล้ว สามารถเปลี่ยนใหม่ได้โดยการบดแล้วให้ความร้อน

ละลายและรีเมคสบู่

มันทำจากเบสสบู่บริสุทธิ์ที่ซื้อในตลาด นำไปให้ความร้อนละลาย เพิ่มเม็ดสีและเอสเซ้นส์ และขึ้นรูป กระบวนการหลอมและการผลิตซ้ำนั้นค่อนข้างง่ายและเหมาะสำหรับการสอนทำสบู่ทำมือ อย่างไรก็ตามเบสสบู่ใสมีสารเคมีที่ทำให้สบู่ละลายซ้ำๆ และกลีเซอรอลซึ่งเป็นผลพลอยได้จากกระบวนการผลิตเบสสบู่ก็ถูกกำจัดออกไปด้วย ดังนั้นสบู่ที่ผลิตโดยการหลอมและแปรรูปจึงมีความเป็นธรรมชาติน้อยกว่า